Polityka

Prosty tytuł, proste pytanie, prosty temat. Czy zgodnie z chrześcijańskim światopoglądem troska o sprawy narodu jest naszą powinnością? Czy chrześcijanin powinien być patriotą?

Za każdym razem kiedy siadam do napisania artykułu, zastanawiam się co w ostatnich dniach mnie dotknęło, ruszyło moje sumienie, przejęło, bądź zafascynowało. Tak było i tym razem. Długo w swych rozważaniach omijałam temat, który wysunął się na prowadzenie i szukałam innego, zastępczego, ale on pod naporem ostatnich tygodni ciągle wracał i uderzał ze zdwojoną siłą. A właściwie - dlaczego milczeć? By nikogo nie urazić swoimi poglądami i odmiennością uczuć? Uczestnicy czarnego protestu z pewnością nie mają tych dylematów, śmiało wypowiadając się w imieniu kobiet, choć przecież zdania wszystkich nie znając. Kobietą czuję się zdecydowanie i zdecydowanie nie czuję się dobrze w czarnej koszulce. Nie dziś.

Istnieją studia historyczne na chyba wszystkie możliwe warianty tematu „X a sprawa polska” (Napoleon a sprawa polska, Plemiona Górnego Konga a sprawa polska, itp.) Cóż, niedawno Brytyjczycy sprezentowali nam zupełnie świeżą okazję do histo-dywagacji. Pora na „Brexit a sprawa polska”.

Debata toczy się głównie w gronie zapalonych (prawicowych) historyków, politologów i publicystów, ale ostatnio nowy rozgłos nadał jej niezawodny Max Kolonko. Polska potrzebuje dyktatora. Nasz rozwarstwiony społecznie, słaby gospodarczo i uległy geopolitycznie kraj mogą ocalić tylko rządy silnej ręki. Dość billboardowej pop-demokracji. My chcemy króla!

Wybory Za każdym razem kiedy przychodzi czas wyborów zastanawiamy się nad odpowiedziami na dwa pytania: Czy głosować i na kogo. Wbrew pozorom to pierwsze pytanie nie jest pozbawione sensu.

Wyobraź sobie, że przenosisz się w przyszłość o 40 lat i odwiedzasz któreś z większych miast naszego kraju. Jakie niespodzianki cię czekają? Dokończone obwodnice? Nowoczesne apartamentowce w podziemiach starych fabryk? Wirtualne szkoły? Budynki ZUS zamienione w muzea (i chmary żebrzących o chleb emerytów)? Autobusy na wodę? Jakkolwiek intrygująco by to nie brzmiało, mam ciekawsze pytanie: Czy w roku 2050, poza kilkoma staruszkami, będzie ktoś jeszcze chodził do kościoła?

Sąd Najwyższy zabrał w piątek głos w wieloletnim konflikcie społecznym, orzekając na rzecz dyskryminowanej dotąd mniejszości. Od tej pory każdy kwadrat będzie miał prawo wpisać w swoim dowodzie osobistym słowo “koło”, dostępne dotychczas wyłącznie dla kół kolistych.

Emocje społeczeństwa rozbudzają krzykliwe spoty telewizyjne obwieszczające wybuch nowego konfliktu. Zwykle po kilku tygodniach częstotliwość, z jaką media relacjonują rozwój wydarzeń, znacznie spada. Tymczasem konflikt przechodzi w swoją mniej atrakcyjną medialnie, ale za to kluczową strategicznie fazę. Nie inaczej w przypadku wojny na Ukrainie i w Syrii/Iraku.

Gdyby nas kusiło patrzeć z góry na to, co robi ISIS, pamiętajmy o tym, czego my, jako chrześcijanie, dopuściliśmy się w przeszłości, w czasie krucjat, za rządów inkwizycji, w okresie niewolnictwa i rasizmu w USA... Kto popełnił ową mądrość? Prezydent Barack Obama, przemawiając na tzw. National Prayer Breakfast, 5 lutego 2015.

Niedawno minęła setna rocznica wybuchu I wojny światowej. Wszystko zaczęło się 28 czerwca 1914 roku w Sarajewie. Zabójstwo arcyksięcia Franciszka Ferdynanda Habsburga wywołało lawinę międzynarodowych komplikacji, których efektem było rozpętanie Wielkiej Wojny (jak ją nazwali współcześni). To jednak nie był koniec dramatycznych wydarzeń, jakie miały się rozegrać w XX wieku w stolicy Bośni i Hercegowiny, i w całym regionie – już wtedy, 100 lat temu, nazywanym „kotłem bałkańskim”.