Jakub Cieślar

Prosty tytuł, proste pytanie, prosty temat. Czy zgodnie z chrześcijańskim światopoglądem troska o sprawy narodu jest naszą powinnością? Czy chrześcijanin powinien być patriotą?

Płać podatki, sprzątaj kupę po psie, segreguj śmieci. Czytaj Wyborczą, lobbuj za genderem, walcz z watykańską okupacją. Kup karabin, hejtuj imigrantów, rozwalaj marsze KOD-u. Który przepis na patriotyzm jest właściwy?

Pora na podsumowanie serii poświęconej moralności. Jak się sprawdzają etyki – laicka i chrześcijańska – w REALNYM życiu?

Co jest sednem chrześcijaństwa? Chcę żyć jak chrześcijanin – czyli jak dokładnie? Co powinienem robić, a czego nie?

Czy w światopoglądzie ateistycznym jest miejsce na spójną etykę? Niektórzy ateiści (chętnie lub niechętnie) przyznają, że bez Boga nie ma podstaw dla jakiejkolwiek moralności. Hulaj dusza, piekła nie ma. Jesteś panem swojego losu. Masz ochotę być miły dla innych, to bądź, ale jak nie masz ochoty – nikt cię do tego nie zmusza.

Istnieją studia historyczne na chyba wszystkie możliwe warianty tematu „X a sprawa polska” (Napoleon a sprawa polska, Plemiona Górnego Konga a sprawa polska, itp.) Cóż, niedawno Brytyjczycy sprezentowali nam zupełnie świeżą okazję do histo-dywagacji. Pora na „Brexit a sprawa polska”.

Wpis ów nie traktuje bynajmniej o Lionelu M. z Barcelony. *** Angielskie „mess” to bałagan, chaos, „messy” - zabałaganiony, chaotyczny, a „messiness” to rzeczownik od tego przymiotnika, czyli… zabałaganienie, nieuporządkowanie, chaotyczność.

Debata toczy się głównie w gronie zapalonych (prawicowych) historyków, politologów i publicystów, ale ostatnio nowy rozgłos nadał jej niezawodny Max Kolonko. Polska potrzebuje dyktatora. Nasz rozwarstwiony społecznie, słaby gospodarczo i uległy geopolitycznie kraj mogą ocalić tylko rządy silnej ręki. Dość billboardowej pop-demokracji. My chcemy króla!

Wyobraź sobie, że przenosisz się w przyszłość o 40 lat i odwiedzasz któreś z większych miast naszego kraju. Jakie niespodzianki cię czekają? Dokończone obwodnice? Nowoczesne apartamentowce w podziemiach starych fabryk? Wirtualne szkoły? Budynki ZUS zamienione w muzea (i chmary żebrzących o chleb emerytów)? Autobusy na wodę? Jakkolwiek intrygująco by to nie brzmiało, mam ciekawsze pytanie: Czy w roku 2050, poza kilkoma staruszkami, będzie ktoś jeszcze chodził do kościoła?

Wszyscy wiemy, że od dobrych kilku pokoleń w Europie Zachodniej dokonuje się proces laicyzacji. Budynki kościelne przerabiane są na muzea i puby. Kolejne rządy wprowadzają małżeństwa osób tej samej płci. Zdarzają się przypadki dyskryminowania praktykujących chrześcijan w przestrzeni publicznej. Ale i tak mam wrażenie, że skala tego zjawiska nie dociera do nas w pełni.