Bartłomiej Błaszczyński

Bill Bryson jest amerykańskim pisarzem książek podróżniczych i popularnonaukowych. Jego pióro jest przyjemne i przystępne. A skoro nawet ja rozumiem wszystko co ma do powiedzenia na temat konstrukcji człowieka, wszechświata i innych takich imponderabiliów - śmiem twierdzić, że nawet bardzo przystępne.

Krótka historia walki z niewolnictwem.             To pewnie nie tyczy się każdego, ale ostatnio doświadczam obserwacji coraz większego „życiowego pędu” wśród moich znajomych. Nie żeby wcześniej go nie było, po prostu od jakiegoś czasu trochę bardziej daje mi w kość. Zakładam, że wszystko zaczęło się od fantastycznego zbiegu okoliczności w mojej pracy (nie ma co tłumaczyć, bo szkoda na to czasu mojego i Waszego), dzięki któremu mogłem siedzieć w domu przez cztery niespełna miesiące. Dla wszystkich tych, którzy w tej chwili mnie znienawidzili dodam, że moje zarobki były proporcjonalnie mniejsze do ilości czasu, który spędziłem „na zakładzie”. Ale przez ten czas bardzo wiele rzeczy wydarzyło się w mojej głowie.

Tak długo, jak to czytasz, walczysz z przeprogramowaniem swojego własnego mózgu. Cieszy mnie to, że jest w nas jeszcze ta umiejętność  z g ł ę b i a n i a  wiedzy. To już ostatnia część tego, co mam Ci do powiedzenia w temacie Internetowej Krucjaty, ale jeśli jesteś tym, który czyta każą część i nie wyłącza się po samym nagłówku, to możesz być nieco spokojniejszy, jeszcze nie jest z Tobą tak źle…

Nadszedł chyba dobry moment, aby delikatnie musnąć firmę, która jest najbardziej odpowiedzialna za kreowanie naszego wirtualnego świata. Jacek Dukaj przytacza skargi jego znajomych nauczycieli akademickich opowiadających mu „o rosnącej różnicy między studentami z roczników <<wychowanych na Google>> i dawniejszych. Z tymi pierwszymi coraz trudniej wejść w intelektualny dialog opierający się na formach wnioskowania właściwych dla <<kultury książki>>”.

Nie przeraża Was czasami, że wyszukiwarki onegdaj znajdywały w dość precyzyjny sposób poszukiwaną przez nas stronę internetową, a dziś - już po wpisaniu pierwszej litery - proponują nam hasło, o które może nam chodzić i z każdym dniem coraz dokładniej znajdują witryny, które spełnią oczekiwania użytkowników? Czasem jest to zupełnie inna strona niż ta, którą chcieliśmy odwiedzić siadając przed komputerem, jednak po kilkudziesięciu minutach w czasie których, jak kolokwialnie mawiają młodzi ludzie, jesteśmy „zagubieni wśród internetów” - nie ma to już żadnego znaczenia, bo nasz mózg został w wystarczającym stopniu zbombardowany informacjami, a powód dla którego właściwie włączaliśmy komputer już dawno odszedł w  n i e p a m i ę ć.

Pamiętam z dzieciństwa taki dowcip o dwóch milicjantach stojących na skraju lasu. Jeden z nich pyta drugiego, czy widzi jaki ładny las, a drugi mu odpowiada, że nie, bo drzewa mu zasłaniają. Kiedy byłem mały bardzo się z tego śmiałem, dzisiaj okazałem się być tym miej bystrym funkcjonariuszem.

Nie lubię piłki nożnej. Tak. Jestem mężczyzną i nie rozumiem co to jest spalony, tak samo jak nie rozumiem zbiorowej histerii związanej z mistrzostwami piłkarskimi. Jeśli jeszcze nie wyłączyłeś komputera, to zapraszam do dalszej lektury.

Teorie spiskowe Teorii spiskowych jest wiele, a większość z nich opiera się na założeniach, że jest kilku panów w czarnych i obrzydliwie drogich garniturach, których decyzje mają więcej do powiedzenia w kwestii naszego życia, niż my sami. Oczywiście teorie spiskowe zostały już dawno uznane za przesadne i wyśmiane w mediach.

Porozumienie ponad podziałami Są różne drogi życiowe, różne filozofie, wyznania, przekonania i ideologie. Często jednak wszystkie one spotykają się w pewnych punktach stycznych, przez co mogą chwilami zdążać w tym samym kierunku. Na przykład wiele z tych dróg ma na celu poszukiwanie szczęścia, bycie dobrym, szanowanie drugiego człowieka, a także samego siebie. To bardzo ważne elementy naszego życia, o których najwyraźniej często zapominamy, skoro równie często nam się o nich przypomina. To trochę jak z naszymi przodkami, którzy byli tak pracowitym ludem, że w ich słowniku trzeba było „niedzielę” zbudować z informacji o „nie działaniu”. Dzisiaj patrząc po swoich znajomych widzę, że jedyne, czego nie mogę im zarzucić, to lenistwo, nawet mam wrażenie, że przesadzają w drugą stronę i popadają w pracoholizm - dlatego być może warto przyglądać się słowom, które dostaliśmy od przodków, bo niejednokrotnie zawarta jest w nich mądrość, o której zapomnieliśmy. Bo tak jak lenistwo jest wrogiem duszy, tak oznaką choroby może być nadmierna praca. Wróćmy jednak do naszych baranów…

Jak zrozumieć lepiej Zacznę od jednego z moich ulubionych najczęściej wspominanych cytatów. Ludwig Witt-genstein powiedział kiedyś, że „granice mojego języka oznaczają granice mojego świata” (z niem.: „Die Grenzen meiner Sprache bedeuten die Grenzen meiner Welt”).